Mijn hoofd

Mijn hoofd voelt als een oud hotel
waar gasten komen en vertrekken
Mijn kamers zijn hiermee gevuld
door vele lieverds en enkele gekken

Mijn gedachten zijn als gasten die
even binnenkomen om te praten
Soms wel, dan niet door mij genood
vaak om hun sporen achter te laten

Meestal zijn het vrolijke bezoekers
die hun zonlicht in mij doen stralen
Soms echter komen er indringers
die duisternis in mij neer doen dalen

Gedachten komen vrijelijk naar binnen
om soms met moeite weer weg te gaan
Mijn hoofd kent dan ook geen deuren
die op slot kunnen worden gedaan