vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het is zoo
Vaarwel, mijn vriend, tot ziens.
Mijn beste, je bent in mijn borst.
Beoogde afscheid
Hij belooft om te voldoen aan de voorkant.
Vaarwel, mijn vriend, zonder armen, zonder een woord,
Wees niet verdrietig en wenkbrauwen niet bedroefd -
In dit leven, sterven is niet nieuw
Maar wonen, natuurlijk niet nieuwer.
Reacties op ‘Het is zoo’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!