Duf en nog niet wakker
Als ik s'morgen wakker word
half uitgeslapen en nog moe
De nacht weer veel tekort
Slaperig zoekend naar het toilet
de badkamer duf en loom benaderd
dan hevig schrikt van het portret
Die mij aan kijkt maar me niet ziet
Ben ik daarom alleen maar blij
want dat gezicht bevalt me niet
Met een handgebaar open ik de kraan
En dat persoon aan de overkant
staard me nog steeds aan
Daar moet vlug iets aan gebeuren
want het glas begint te kraken
en dat ....zal ik het betreuren
Zeven jaar ongeluk betekent het dan
een gebroken spiegel is nooit leuk
daavoor is geen garantieplan
Na een ploens koud water
schrik het allemaal in het gereel
en zie dat ik weer wat op kalefater
Poehee ..... gelukkig maar dat het zo is
Want ik zelf ken er niks aan doen
Ik heb met dat masker een verbintenis
Dan word het langzaam allemaal wakker
En tot mijn verbazing telkens weer
Trekt het allemaal weer strakker
Dan kan er weer een lach vanaf
Ben ik weer blij met dat gezicht
Wat moedertje natuur aan mij gaf.
Reacties op ‘Duf en nog niet wakker’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!