vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn kleine Meid...
Ik kijk naar de klok.
Het is tijd.
Geen bel geen gong,
geen kind geen sprong.
De deur zwaait open,
kinderen komen naar buiten gelopen.
Tasjes met lege broodtrommeltjes in de hand.
Oogjes die zoeken, kijkend in het rond.
Of pappa, mamma, opa of oma daar al stond.
Een kus of knuf, hoe ging het vandaag..
Het is de laatste keer.
Want uit deze deur kom je niet meer.
Mijn kleine meid is groot...
Peluster
Reacties op ‘Mijn kleine Meid...’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!