Stiefvader
Je bent me vader niet, schreeuwde ik.
je zei, gelukkig niet.
sinds je bij mijn mama en mij woont,
heb je alles verkloot,
alles wat ik met mijn moeder had, onze goeie band,
het is weg, weg door jou met je slechte kant.
vind je het gek dat ik altijd boven zit,
omdat jij mij in de weg zit.
ik hoop dat het je raakt, en je dingen gaat inzien.
en dat je dan weg gaat, voor altijd misschien.
als jij het zat bent, loop je altijd weg.
omdat je ziek word van de woorden die ik zeg.
net zei je dat ik niet moet weglopen voor mijn problemen
hoe kan ik jou serieus nemen
toen je dat zei, lachde ik van binnen,
denk maar niet dat je van mij kan winnen.
Reacties op ‘Stiefvader’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!