het is teveel
de tranen worden groter
ik word steeds geslotener
het doet me pijn om te zien
wat ik niet heb verdient
mensen gaan praten
en ze gaan teveel haten
ze denken verkeerd
ieder heeft zn rug na mij gekeert
ik kan er niet meer tegen
hoe moet ik zo gaan vechten?
mijn leven flits aan een stuk voorbij
het hoeft niet meer voor mij
waar is het stukje zon
waar alles mee begon
alles van me weggenomen
mijn hart is weggevlogen
het is één groot gat
het is verbrand zwart
niemand die ik ooit nog lief heb
want ik lig straks in een wit bed
ieder maakt mij kapot
waarom ben ik zo verrot
binnen is het leeg
niks dat meer leeft
het kan me niks meer schelen
het geldt voor velen
alles gaat fout
niemand die nog van me houd
ik ben slecht
ik ben niet iemand die ervoor vecht
ik laat me leven zoals hij is
maar nu gaat het mis
3e klas over doen
ik heb geen poen
familie relatie na de klote
de druppel liet de emmer overlopen
het is over, het is voorbij
ik leef niet meer voor mij
mijn leven is nu kapot
het is zoals het mot
ik ga de mensen laten voelen
wat ik deze jaren heb gevoelt
het is klaar
het is voorbij
het is over voor mij
mijn leven stopt hier
en gaat niet meer verder
het is zwart & kapot
niemand die het nog heelt
voel maar wat ik voel
dat is wat ik hiermee bedoel.
Reacties op ‘het is teveel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!