vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
te hard weg gegaan
In het donker,
durf ik te huilen,
wanneer niemand me stoort,
In het donker,
durf ik te zeggen,
wat overdag niemand hoort,
1000 tranen op mijn witte huid,
die verdwijnen in het licht,
Al mijn woede moet eruit,
proef zout op me gezicht...
In het donker kan ik huilen,
zonder angst,
zonder spijt,
In het donker durf ik te zeggen...
Wat overdag niemand begrijpt.
<//3
Reacties op ‘te hard weg gegaan’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!