Bloemmetje
In de tuin groeit een bloemmetje..
Kleiner dan de rest'ze wil groter worden, en doet ze dus hevig haar best.
Na weken groeien en bloeien is ze nog steeds precies waar ze was, nu alleen staat ze tussen onkruid.. (een vies gewas).
Het bloemmetje begint te huilen, hevig van verdriet'. en door door het gewicht van de tranen houden de bladeren het niet.
plons vallen de tranen. Zo glanzend en rond.
Iets later komt er een klein groen kopje uit de grond..
Het bloemmetje lacht, kijkt het plantje aan, wat sneller en sneller groeiend lijkt te gaan'
Omarmend, kuffelden bijna, tilt het ons kleine bloemmetje op. Tot bovenaan..., helemaal naar boven.. Helemaal naar ... de top.
Liefs je lieve vriend Ruud
Reacties op ‘Bloemmetje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!