Voorbij als een gerucht

Niet het vuur nee, nee brand maar
Het geluid slaat om zich heen maar blijft lichtloos
Als de donkerte door je armen, als een sluipend gevaar
Als een toorts als een god als ambroos

Geslagen van tijd en tand, het vuur brand
Op wat je tot je neemt
Je spijt die de dag volledig omspant
Is van aarde en ruimte vervreemd

Alles gaat voorbij ook jij
Ik vlucht in de grond in de lucht
Alles gaat voorbij ook jij als t tij
Van een nakend gerucht