vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
nooit openen
doe open
nu
in een hoek van de kamer
er zat een vrouw ineen gedoken
met iets wiegelend in haar armen
het was een kindje
blonde haren
en ogen
die schitterden als een regenboog
de vrouw veroert zig niet
alleen maar biddend om haar kind
maar te laat
de deur ging open
en alles was weg
Reacties op ‘nooit openen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!