vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
schijn
Telkens weer die tranen,
telkens weer verdriet.
Telkens mijn gedachten aan jou,
zo kan het verder niet.
Vanbuiten zo gelukkig,
geen traan op mijn wang.
Vanbinnen diep gekwetst,
somber en bang.
Mijn uiterlijk is schijn,
voor wat er vanbinnen schuilt.
Het is niet de buitenkant,
maar de binnenkant die huilt.
Reacties op ‘schijn’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!