vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De knop
In die knop,
zit het leven,
nog even,
dan geef ik een stukje bloot,
misschien wel bij het ochtend rood,
zal ik ontwaken,
hoor ik een kreet slaken,
ik voel je verlangen,
om me te vangen,
met je lens,
om ieders wens,
uit te laten komen,
nog even zit ik te dromen,
blijf ik vol geheimen,
gewoon wat rijmen,
stilletjes in die knop.
Reacties op ‘De knop’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!