vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Slavernij
Een droom vol afschuw,
Een man en zo ruw,
En dan die mooie ogen
Van die mensen, ze zijn zo bedrogen
Kleine kinderen,
Die onder dwang werken,
Als ze dat nou eens konden verhinderen,
Dat zou zoveel kunnen versterken,
Hun ouders verloren
Zonder zich om hun te bekoren,
Een droom om te kunnen leven,
Is volledig weggebleven
Reacties op ‘Slavernij’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!