vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Uit de schelp van tijd
kijk me aan
laat me door je ogen
met het licht
naar binnen gaan
zucht en geef
je adem terug dan
doe ik me tegoed aan
de hitte van je bloed
denk en weet
hoe ogen dwingen
jij bent verpest als
minst bedeelde uit het nest
houw het beeld
uit stenen in je jeugd
kap het trotse van je vader
polijst je moeders zachte deugd
ik wil je pellen
uit de schelp van tijd
waar je glansde als hun parel
maak de oceanen voor je vrij
Reacties op ‘Uit de schelp van tijd’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!