vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ik sta op het randje van de put
Ik sta op het randje van de put
Terug lopen heeft geen nut
De mensen duwen mij er toch wel weer in
Mezelf verzetten heeft helemaal geen zin
Mensen zoeken drama terwijl ik al met genoeg shit zit
Ze hebben geen idee maar ze praten alleen maar bullshit
Dit keer verspil ik geen tijd meer aan gesprekken
Want ze lekken hun eigen leugen uit als olievlekken
Mensen blijven lullen maar wacht maar tot ik ze knock-out sla
Ik niet meer degene ben die overal voor opensta en ik in het gevecht opga
Let dit keer maar goed op je gebid, want ik raak overhit
Wacht maar tot ik je mond dicht kit want ik ben het slachtoffer van deze shit
Reacties op ‘Ik sta op het randje van de put’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!