Mijn gedachten

Ik in mijn gedachten verzonken.
Ik hoor me hoofd alleen maar bonken.
Of is het me hart die ik hoor ?
Het is niet zo dat ik me er aan stoor.
Ik word soms helemaal gek van mijn gedachten.
Was er maar iets om de pijn mee te verzachten.
En als ik dat dan al gevonden mocht hebben.
Is het weer niet goed zoals de mensen zeggen.
Wat moet ik dan doen met mijn problemen ?
Ze allemaal maar voorlief nemen ?
Me hoofd knalt dan uit elkaar.
Dat vinden de mensen dan weer raar.
Kennelijk weten ze dan niks van mijn ellende.
Alles in me hoofd is één en al bende.
Het zijn dingen die ikzelf het beste kan weten.
Daarom is het ook mijn leven !
Waarom kan ik nou niet me hoofd legen ?
Wanneer is dit nou afgelopen ?
Valt er dan misschien een middeltje voor te kopen ?
Geef me nou toch rust in me hoofd !
Zodat het vuur een beetje dooft.
Zeg me nou, … nee!, … nu meteen !
Waar moet dit toch heen ?
Ik weet niks meer te beginnen,
of iets nieuws te verzinnen !