omdat,,
De dagen waren lang,,
De nachten duurde jaren,,
De tranen leken nooit te stoppen,,
Voelde me zo alleen,,
Voor de zoveelste keer gevallen,,
Wilde eigenlijk niet meer opstaan,,
De eerste keer dat ik ergens echt van hield en het heb verloren,,
het was alles of niets,,
Beter niets,,
Kan ik het wel alleen aan?
De zon scheen zo fel,,
Maar je liet me achter in de duisternis,,
Je was degene die eindigde met de lach,,
Liet me achter in tranen,,
Je bent overal,,
De herineringen nemen het over,,
Cupido's pijlen schoten recht door het hart,,
Voelde ik me zo groot en stoer en nu ineens zo breekbaar,,
Hoe kun je me zo achterlaten?
Je woorden snijden in m'n hart,,
Reacties op ‘omdat,,’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!