vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
hij maaktje kapot
Het is als een boom in het bos
Kaal, grauw zonder de mooie bloemen.
Steken in mijn hart, waarom ben ik weer de klos
De duiveltjes blijven rustig om mijn hoofd zoemen.
Ben ik dan echt zo lelijk?
Valt er met mij niet te leven?
Ik vind het niet meer redelijk
Wil ook door liefde worden voort gedreven.
Niet alleen door pijn, eenzaamheid en verdriet
Ik word niet serieus genomen.
Nee, al die jongens die zien mij niet
Seks dat is waarvan ze dromen.
Vergeet het maar
Ik trap er toch niet in
Al genoeg pijn daar
Mijn hart zegt nee, dus hou op!! het heeft geen zin….
Reacties op ‘hij maaktje kapot’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!