Oorlog
Het word anders
Zonder jou
Het verdriet
De pijn
Zo gauw
Ver weg
Daar boven
Niet eenzaam
Geen zorgen
Maar ik zal denken
De leuke dingen
Terug te halen
Uit die goede
Oude tijd
Kunnen vertellen aan jou
Zonder dat ik je zie
Maar weet dat jij me hoort
Je bent uit het oog
Maar niet uit het hart
Het plekje voor jou
Zal daar altijd blijven
Later zie ik je weer
Dan kom ik naar je toe
Naar boven
Heel hoog boven
Niet eenzaam
Geen zorgen
Eerst verder leven
En denken waarom
Je bent gestorven
Waarom moest je dit gebeuren
Gewoon om boodschappen
Lopen over straat
In een busje gesleurd
En je afvragen hoe het nu verdergaat
De dagen en de nachten
Vele tranen
Maar niet laten zien
Hard werken
Zweet druppels
Op je voorhoofd
Waarom
Hard werken
Niks te eten
Naast je
Een oude man
Die het niet vol kan houden
Vallend op de grond
Hem willen helpen
Maar niet mogen
's nachts
Een groot risico
Hoog gegrepen
Want zo niet meer verder willen leven
Uit het raampje
In de muur
Op de grond
Rennen
Heel snel rennen
En hopen op een kansje
Maar die kreeg je niet
Doodgeschoten
Door een wapen
Een nachtmerrie
Van iedereen
Maar,
Nu je hoog daarboven bent
Veilig
En niet alleen
Ingezonden door
Geplaatst op
20-06-2010
Over dit gedicht
Vrouw die word doodgeschoten in de oorlog
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
OorlogendoodReacties op ‘Oorlog’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!