vorige gedicht
vorige gedicht
Depressie
Blik als door zonnebril bij nacht
Fleurige rozenvelden pikzwart
De wereldbol onder mijn kots
De toekomst een grijs verleden
En de dood steeds opvallender
Als een verwelkte vrouw die opfleurt
Heb niets meer te verliezen
Ben alles al kwijt
Het leven een vuilniswagen vol geluk
Bedolven onder stortregens van pijn
En God is de Grote Afwezige
Chirurg die slaapt aan het operatiebed
Almaar zwakker mijn kracht
Steeds sterker mijn zwakte
Beul, treuzel alsjeblieft niet zo!
Reacties op ‘Depressie’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!