Ik mis je

alle lege dagen,
met ongevulde uren...
ik kan niet meer verdragen,
wat ik steeds weer moet voorduren.

de gevoelens deden pijn,
maar ze zijn altijd gebleven...
en alsof het zo moet zijn,
zal ik alles steeds opnieuw beleven.

ik denk aan je, elke dag
ik kan je niet vergeten.
en hoe graag ik jou altijd zag,
zou je eigelijk moeten weten.

jij was anders dan iedereen
ik jou kon ik me niet vergissen.
maar ik voel nogsteeds zo als voorheen
dat ik je voorgoed zal moeten missen

jou aanwezigheid zei me genoeg
aan mij heeft het niet gelegen.
maartoch, alle liefde waarom ik toen vroeg,
heb ik toen wel van je gekregen.

herinneringen blijven bestaan,
en blijven altijd leven.
en vullen slechts een beetje aan,
aan wat jij mij niet meer wil geven.

Ik Mis Je..

Nogsteeds...