vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
dat ene meisje
Dat ene meisje,
met die lieve blik.
ze leek zo vrolijk,
ze leek zo blij,
maar daar bleef het bij.
want van binnen,
het kon er iedere keer uitkomen.
haatte ze zichzelf,
dat ene meisje met die lieve blik,
niks bleek meer dat waar,
want een paar maanden later,
was het genoeg.
Ze wilde het niet meer.
Ze heeft zichzelf geschoten.
Diep vanbinnen leeft ze nog, haar hard rust nog steeds niet.
Want ze leeft nog steeds voort.
hier op deze wereld
Reacties op ‘dat ene meisje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!