vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verloren vriendschap
Een zucht is onzichtbaar,
net als de wind.
De nacht is onzichtbaar,
als de dag begint.
Toen liet jij me alleen,
nu ben ik onzichtbaar voor jou,
Toen jij me je vriendschap beloofde,
dacht ik aan eeuwige trouw.
Onze vriendschap is verleden tijd.
Het enige wat je deed was meelopen.
Ja en nu heb je spijt.
Zulke praatjes hoef je niet meer te verkopen.
Echte vrienschap duurt eeuwig. [aa]
Ingezonden door
Geplaatst op
12-06-2010
Over dit gedicht
Fictie.
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Onzichtbaar Praatjes Trouw VriendschapReacties op ‘Verloren vriendschap’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!