Weg naar dood
De weg naar de dood wordt het liefst vermeden.
Men hoopt deze pas laat te betreden.
Jij waagde de sprong in het duisternis.
Vele voelen dit als een groot gemis.
'S morgens stond ik op met een benauwd gevoel.
Waarom was alles toch zo hard en koel?
In de verte klonken zwaar de klokken.
En ik zat in mezelf te mokken.
Waarom moest dit gebeuren met jou?
Terwijl jij degene bent van wie ik nog steeds hou.
De zware adem voel ik nu weer op me drukken.
En ik probeer me ervoor te bukken.
Ik wilde niet beseffen wat er was gebeurd.
Ik wilde niet voelen hoe mijn hart was gescheurd.
Na een lange tijd voel ik nog eenzaamheid.
Ik besef nu, het afscheid was voor altijd.
Reacties op ‘Weg naar dood’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!