vorige gedicht
vorige gedicht
soms kan je niet vechten
soms kan je niet meer vechten,
enkel nog maar hopen,
soms kan je niet meer strijden,
moet je stoppen met lopen,
kan je alleen nog maar geloven,
in een leven met ons twee,
ookal voel je de vonken doven,
en werkt het gevoel niet mee,
als je maar gelooft,
ja dan komt alles goed,
als je me belooft,
dat jij ook maar mee doet,
dan gaan wij samen het halen,
dan zullen we in de toekomst samen stralen!
dan shinen we harder dan de zon,
de sterren en de maan bij elkaar,
want schat onze liefde is echt,
alles wat ik zeg is waar..
ik laat je niet los, ik laat je niet gaan,
ik wil dat onze liefde nog lang blijft bestaan
Reacties op ‘soms kan je niet vechten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!