vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een vaderfiguur
Nooit heb ik het gevoel gehad,
dat ik een vaderfiguur in mijn leven had.
Nooit heb ik het gevoel gehad,
dat je echt om me gaf.
Je was gewon een man,
die iedereen mijn vader noemden.
Ze zeggen allemaal,
dat ik op je lijk.
Maar ik wil niet op je lijken,
ik wil niet zo verschrikkelijk zijn
als mijn eigen vader.
Want jij bent geen echte, stoere man.
Jij bent een slappe man,
die alleen maar aan zichzelf denkt.
Je bent geen vader voor mij,
en volgens mij heb je nog medelijden met jezelf ook.
Nooit heb ik het gevoel gehad,
dat je om me gaf.
En je wilt niet weten hoe dat voelt.
Reacties op ‘Een vaderfiguur’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!