ik heb je altijd nog ergens zitten
hij zit nu al drie dagen in elkaar gedoken
met zijn hoofdje wiegend op de wind
hij kijkt me aan alsof hij zeggen wil,dat hij gaat
hij gaat weg door de muur
en komt in het donker terecht
in de duisternis is hij nu
hij mag daar blijven voor altijd
zoals hij dat wil
daar hoe hij er is gekomen
ik voel me blij want hij is terug
hij is eigenlijk nooit weggeweest
want hij zweefde wel ergens rond
net als het geluid is hij er nu ook
het open zwaaien van de deur
en hem binnen laten
de hele tijd was hij er ook
en hij hield me in de gaten
hoe hij er komt
Ingezonden door
Geplaatst op
08-06-2010
Over dit gedicht
ik was verdrietig over mijn konijn hij was ziek en viel steeds om hij ad niet en hij zat alleen maar hij sliep niet maar had zijn ogen dicht ik wist wat er ging gebueren en ik wist dat hij er nog altijd voor mij was
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
KonijnReacties op ‘ik heb je altijd nog ergens zitten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!