vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Monster
Het kijkt naar me
Met diezelfde ogen van altijd
Met die bloeddoorlopen ogen
Van altijd
Langzaam beweegt het zich voort
Komt het steeds dichterbij
Wil ik wegrennen
Maar ben ik verstijft
Staat het oppeens voor me
En haalt uit
Kan het mij niet raken
Ben ik buiten bereik
Breekt alles in stukken
Zijn de ogen weg
Voel ik het bloed op me hand
en krijg het besef
Zie ik de kapotte spiegel
En kijk naar mezelf
Dit ben ik
Een monster vol geweld
Reacties op ‘Monster’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!