Wat toch niet komen zal
Wat toch nooit komen zal.
Rood: het algemene kleur van de liefde, de liefde die voor iedereen is. Geen uitzonderingen, “ op ieder potje past een dekseltjeâ€. zeiden ze.
Bruin: je haren die je verleidelijk achterna zwieren. Zoals een kind in de sneeuw, of zoals je ogen die boekdelen spreken.
Oranje: de eerste zonnestralen die de hemel bereiken, terwijl jij je afvraagt wat de dag brengen zou.
Wit: het lege sms-bericht omdat je niet weet wat zeggen moet, maar anderzijds je weer overloopt van de woorden, en toch geen enkele goed genoeg vindt.
Grijs: het kleur van de mijn achtergrond, al wachtend op het bericht dat toch niet komen zal.
Groen: het kleur van je gezicht als ik naar een ander staar. Terwijl je beseft wat je liet varen.
Kleurloos: de toekomst die met de eerste zonnestralen de kamer binnensluipt. En stiekem lacht met hetgeen wat toch niet komen zal
Ingezonden door
Geplaatst op
02-06-2010
Over dit gedicht
/
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Haat Kleur Liefde Liefdesverdriet MissenReacties op ‘Wat toch niet komen zal’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!