vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De palmboom
Je zou toch denken; Er is niemand die alleen kan leven
Om het te begrijpen zul je het zelf moeten beleven
Nou ja, er is wel iets dat zich eenzaam voelt
Geluk heeft die als zee water op het land spoeld
De boom, die arme palmboom
Die kreeg toch niet haar verdiende loon
Alleen staat die op het strand
Vanzelf ontsprongen uit het koude zand
Elke dag zit die te denken met trieste klanken
Aan wie heeft ze haar nutteloze leven te danken?
Reacties op ‘De palmboom’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!