vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De volle lippen vochtig rood
ik ken je in het
dag en nachtgevoel
ogen als juwelen die
fonkelend het duister strelen
je leeft in licht
schaduwt tussen sluiers
waar wij huizen in paleizen
van emoties pure lust
je sluit om passie
nog intenser te genieten,
de volle lippen vochtig rood
bloot om te verdiepen
was het onschuld dat je bood
de afgelegde kleding waar je
jeugd in meeging onthulde de
volwassen warmte van je schoot
je handen plukten bloemen
ogen kleurden leven tot boeket
ik heb me samen met je op het
marmeren liefdesaltaar neergelegd
Reacties op ‘De volle lippen vochtig rood’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!