de wond in mijn hart
Verdrietig van binnen
Vrolijk buiten
Stond ik daar in een hoekje
Iedereen sloot me buiten
Heel erg eenzaam
Op het randje van het plein
Verscholen in een hoekje
Hopend dat ik er snel niet meer zal zijn
Ik keek naar een bloemetje
Bloeiend in de lentezon
Ik wilde dat ik anders was
Was ik maar niet zo stom
Kijkend naar het bloemetje
Bloeiend in de lentezon
Ik wilde dat ik blij kon kijken
Ik wou dat ik dat kon
Iedereen denkt dat ik gelukkig ben
Want ik heb een grote mond
Iedereen denkt dat ik gelukkig ben
Maar vanbinnen heb ik een grote wond
Een wond in mijn hart
Dat maar niet wil helen
Een wond in mijn hart
Ach...wat kan mij het schelen
Geen wolkje aan de lucht
De zon schijnend op mijn gezicht
Pakt ik een pistool uit mijn zak
Op mijn slaap gericht
Ik denk dat niemand mij zal missen
Ze zijn vast blij om van mij af te zijn
Ik wilde de trekker
Van mijn revolver halen
Wat ik niet wist was dat
Mama mij zag
Ze zei: nee liefje doe dat niet
We houden van je
Houden ze dan toch van mij
Dat gevoel maakt mij van binnen blij
Nu is alles weer goed
Wat mij erg blij maken doet
Ingezonden door
Geplaatst op
29-05-2010
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Liefdevanouders Verdriet WondReacties op ‘de wond in mijn hart’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!