Bomen
Tussen bomen hoog verheven
Vastgeankerd in de grond
Houten armen die naar boven wezen
Alsof niets anders nog bestond
Het geruis van het gebladerte
Hoog boven mij
Het verhaal van een levenslied
Duizend zachte stemmen fluisteren vrij
Mijn aanwezigheid hindert niet
Het verhaal doorheen de seizoenen van het leven
Hoe alles eens begon
Ongecompliceerd zonder woorden
Als geweven
In de pracht en praal van de avondzon
Reikend naar de hoogste regionen
Het droombeeld dat niet bestond
Vastgeketend in de aarde
Waar de boom zijn voedsel vond
De hoge bomen
Ze fluisteren mij heel zacht
Niet alles is zomaar te krijgen
Wat je ook verwacht...
Reacties op ‘Bomen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!