vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
angst
vreugde, liefde of verdriet,
die gevoelens ken ik niet.
angst dat ken ik meer en meer,
angst dat doet zo'n zeer...
elke keer als ik hem zie,
die man daar in het zwart.
dan grijp ik heel vlug naar mijn hart.
stopt het deze keer met kloppen?
ik wil me heel snel gaan verstoppen,
maar hij ziet me weer.
angst dat doet zo'n zeer...
hij komt dan op me af,
roept hij: 'verstoppen, da's wel laf!'
maar ik ben bang, hij doet me pijn.
zo zal het wel altijd zijn...
dat het anders gaat, moet ik maar hopen,
maar hij komt op me afgelopen.
dan kijkt hij op me neer.
angst dat doet zo'n zeer...
Reacties op ‘angst’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!