vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
kanker doet verdriet
Een dag deed zoveel pijn.
Het besliste hoe mijn leven verder zou zijn.
Een vraag maar een antwoord is er niet.
Vanbinnen heb ik zoveel verdriet.
Elke dag,elke nacht.
Denk ik aan jou hoe jij lacht.
Ik denk nooit aan jou pijn.
Want zo hoort het leven niet te zijn.
Een ziekte met veel macht.
Maar jij had toch de kracht.
Je ging de strijd wel aan.
Maar helaas heb je het niet kunnen verslaan.
Reacties op ‘kanker doet verdriet’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!