kwijt of niet

jij bent als tranen in mijn ogen,
die er elke dag uit kunnen gaan,
alleen om te bezeffen , dat ik je mischien kwijtraak.
het is zo'n kutgevoel, gewoon niet te beschrijven,
mijn gevoel voor jou is niet uittelegen,
ik wil alleen bij jou blijven,
dat ik erop vertrouw dat ik je niet kwijtraak,
zonder jou mijn leven niet verder gaat.
omdat jij de enige ben,
die mij zo goed kent.
en jij dat ook wel weet,
dat ik jou hoe dan ook nooit vergeet
soms komen de tranen er weer uit
omdat ik nog steeds niet kan beseffen,
dat ik zonder jou moet leven
mischien is het niet zo
mischien maar voor heel even
maar het gevoel dat jij mij ,
mij al die tjiden gaf
is niet te beschrijven
het is gewoon maf
het was een soort gevoel van vertrouwen,
maar ook een grappige en leuke kant
en met een geweldige buitenkant.