vergeef me

Rode ogen van het huilen,
Scheldende dingen in mijn hoofd,
Alleen een ruzie om een klein ding,
Wat ik ooit had beloofd,

Het is nu een jaar geleden,
Dat de eerste klappen kwamen,
Mama vergeef me, het is verleden,
Ik wil gewoon weer samen...

Papa is er ook al niet,
Dingen zijn zoals ze niet moeten zijn,
Mijn stiefvader, die mag ik ook niet,
Dit gebeurde op mijn zevende, ik was nog zo klein...

Nu ben ik eraan gewend,
Ik schiet in verdovende middelen,
Het helpt me om weer vrolijk te zijn,
En niet te vergaan van de pijn.

Ik kijk nu vanaf de lucht,
Naar gezinnen, gezellig en gelukkig,
Wat ben ik blij dat deze stap er is geweest,
Want daar beneden... was ik alleen maar óngelukkig