De mens
Ja, daar heb je het weer.
Weer… keer op keer.
Het gaat altijd maar over die mensen!
Over die mensen, met hun grote wensen.
En hun stomme dromen.
Daar valt helaas niet aan te ontkomen.
Die mensen, ze denken alles maar te kunnen maken.
Zich bemoeien met allerlei zaken.
Een beetje de wereld plat bombarderen
En dat ook nog eens, kinderen proberen te leren.
Een beetje ruziën over een stukje land.
Of om een mooie meid d’r hand.
Het land is zeker niet van jou !
Of zeggen dat ik van je hou.
Wat denken de mensen wel ?
Wat een raar stel ?
Ik kan het maar niet geloven.
Ik sta er helemaal van ondersteboven !
Mensen ruziën om land, en verwoesten het alleen maar.
Kijk … en dát vind ik nou raar.
Dat is nou de mens die van de dieren houd.
Maar ook mensen uit hun land op zout.
Dieren afmaken,
En ze diep in hun hart raken.
Bomen omkappen
Nee, mensen dit zijn geen grappen.
De wereld is niet geschapen voor ellende en verdriet
Dit is hoe de wereld er nu uit ziet.
Ingezonden door
Geplaatst op
10-02-2008
Over dit gedicht
mensen
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
MensenReacties op ‘De mens’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!