vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
mijn tranen
zachtjes vallen tranen
onhoorbaar op mijn gezicht
ontroerd door mijn gevoelens voor verdriet gezwicht
zoute tranen komen
vallend naar beneden
wetend alles is anders
niets meer hetzelfde vandaag.
snikken maken zich meester
binnenin mijn lichaam diep
de weg naar boven zoekend
alsof een traan hen riep
de stilte is onhoorbaar
maar maakt een diepe wond
die mijn tranen vond

Ingezonden door
Geplaatst op
09-05-2010
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
......Reacties op ‘mijn tranen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!