Nieuwe dagen

Kijkend naar de wolken.
Realiseer ik me de haat.
De haat op het leven.
Dat niet zo had moeten zijn.

Liggend in het gras.
Met mijn voeten in de modder.
Wordt het langzaam helder.
En de weg komt vrij.

Dobberend op het water.
Verdwijnt langzaam het gevoel.
Van onwetendheid en ruzie.
Gestopt met dwalen in mijn hoofd.

Het maakt plaatst voor nieuwe kansen.
Nieuwe mensen, een nieuw leven.
Het oude zal nooit verdwijnen.
Het zit midden in mijn hart.

Dus mocht je me ooit zoeken.
En me niet meer zien.
Sta dan stil bij het verleden.
Voordat je me in de toekomst niet herkent.