Tijd die komt en gaat
Tijd is verstreken.
Langzaam voorbij getikt, en weer vergeten.
Tijd die niet terugkomt.
Zijn mond heeft stilgehouden, en geluid verstomd
Stilte toch zo luid, doet pijn aan je oren ook als je ze sluit.
Tijd komt niet meer terug. Het is voorbij geslopen in stilte, O zo vlug.
Tijd die wonden heelt, gedachten tot rust brengt, of verveeld.
Tijd gaat als maar vooruit, terug is niet mogelijk.
Stel je vast hieruit.
Tijd moet je leven. De tijd van vandaag, niet de tijd van gister.
Tijd van gister is slechts een herinnering, die heb je beleefd. Die is al geweest. Die beleef je niet opnieuw, en krijg je ook niet terug.
Die tijd is voorbij, maar nog miljoenen te gaan, minuten en uren. Die nog komen gaan.
Die moet je nog beleven. Beleef die tijd dus goed.
Ingezonden door
Geplaatst op
03-05-2010
Over dit gedicht
Het gaat over tijd. Tijd die je hebt beleefd en niet terug kunt krijgen. Maar ook over de tijd je nog hebt, en dus goed moet gebruiken.
Geef uw waardering
Op basis van 14 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Kans Tijd Toekomst VerledenReacties op ‘Tijd die komt en gaat’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!