Lijven koud en zonder hart

ik kruip soms weg
ver weg en wil niets
meer van mezelf weten

speel met poppen
waarvan ik de koppen
maar niet kan vergeten

grote neus was mij het liefst
scheve mond had altijd praatjes
donkere ogen voelden diep
de kleinsten waren steeds mijn maatjes

ik word gespeeld
gezichten ken ik niet
de koppen hebben iets aparts
de lijven koud en zonder hart


wil melker
03/05/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl