vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ogen spiegels van de ziel
Blauwe ogen onthullen geheimen,
Te lezen in het gitzwarte pupil,
Voor zij die goed genoeg kijken,
Als ze omhoog kijken smeken ze de sterren om genade omdat ze de pijn niet meer aankan en haar uiteindelijk zal breken,
Als haar ogen ten gronde zijn gericht wenst ze dat de aarde haar opslokt,
Zodat ze weg mag uit een wereld die zo wreed is voor haar,
Al zal ze het nooit toegeven,
Staart ze bewegingloos voor zich uit dan razen en honderden gedachte en emoties door haar hoofd,
Waar ze eigenlijk niet mee kan omgaan,
En je kan het lezen,
En je kan het zien,
Maar alleen als je goed genoeg kijkt,
Reacties op ‘Ogen spiegels van de ziel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!