Bindingsangst
Ik weet dat ik met je moet praten.
Maar ik ben bang dat je me gaat haten.
Ik weet niet wat te zeggen.
Ik kan het niet uitleggen.
Ik kan de woorden gewoon niet vinden.
Ik kan me echt niet binden.
En het doet ook mij pijn.
Te weten dat ik altijd zo zal zijn.
Te veel drama haat en tranen.
Die zich een weg door me heen banen.
De gedachtes suizen door me heen.
En toch vind ik de woorden niet meteen.
Alles is verkeerd gegaan.
Wat heb ik gedaan?
Terwijl ik hou van jullie beide.
Laat ik jullie alleen maar lijden.
Ik kan geen van beide iets beloven.
Want men emoties nemen het over.
Gooien alles door elkaar.
Brengen alles in gevaar.
Laten me hart sneller kloppen.
Zijn niet meer te stoppen.
Maar dan gaat alles fout.
En haat ik de dingen waar ik van houd.
Het spijt me dat ik het zo liet.
Maar ik kan het gewoon niet.
Ingezonden door
Geplaatst op
01-05-2010
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Bindingsangst Liefde VerdrietReacties op ‘Bindingsangst’
-
Ik herken dit, supermooi geschreven!
rebeccax - 27-05-2011 om 16:46
-
ik vind het een supermooi omschreven gedicht over deze angst. ik had een vriend, die het ook heeft..ik heb er onwijs veel verdriet van gehad, en snap nog steeds niet,dat het allemaal zo heeft kunnen gebeuren.. maar,ik ben inmiddels weer opnieuw gelukkig,endeze keer echt!!! diegene met bindingangst probeerde mij wel gelukkig te maken,maar kon dat idd niet..en ik kon het ook niet aan,omdat diegene die bindingsangst heeft..hebben ons best gedaan..meer kun je niet doen..Groeten,Anoniem
anoniem - 11-06-2012 om 17:26