vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ze is kapot gemaakt
Ze opende haar ogen
En keek de wijde wereld in
Ze keek maar de plek waar de zon zou schijnen
Ze keek maar de plek waar zij zou willen zijn.
Ze zou de zon tegemoet willen rennen
Om te ontsnappen uit de duisternis
Toch is er iets dat haar tegenhoudt
Een vorm van kracht, die ze mist.
Ze heeft haar verleden de rug toe gekeerd
Maar iets blijft haar achtervolgen
Het is de pijn die ze nog altijd voelt
Want het is nog niet verholpen.
Ze is bang haar leven te verliezen
Niemand kan de wonden stelpen
Het bloed vloeit met haar tranen weg
Het is te laat om nog te helpen.
ze is kapot gemaakt.
Reacties op ‘Ze is kapot gemaakt’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!