vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Bazuinen schaduwen rond
ik zie het wolkenfront
met op de rand de engelen
ze bazuinen schaduwen rond
die zich met zon verstrengelen
ze spelen met de buien
in afnemend hemels zicht
dartelen in bloemkoolwit
tot bliksem hun gezicht verlicht
de lucht is dreigend heet
draagt vleugels in thermiek
maar als de donder klapt
verschieten ze paniek
ze zweven weven
regensluiers in hun vlucht
dragen zonnestralen op de rug
en aarden met een diepe zucht
ze wachten op de regenboog
klimmen sneller dan het licht
omhoog de potten goud aan ieder
einde laten hen siberisch koud
Reacties op ‘Bazuinen schaduwen rond’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!