vorige gedicht
vorige gedicht
RUST
RUST
de smaak van de rust
die de zee streelt
is als warmte
verslonden door de kou
de smaak van de stilte
in mijn hoofd
als een blad
dat blijft vallen
de smaak van de wolken
drijvend op de lucht
langzaam maar toch
stil vooruit
de smaak van de zee
in jou ogen
waarin ik telkens weer
verdrink
Reacties op ‘RUST’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!