vorige gedicht
vorige gedicht
Stoplicht.
Soms voelt het alsof ik onzichtbaar ben.
Soms voelt het alsof ik niks ben.
Soms voelt het zo alleen.
Donkerte met niets of niemand om je heen.
Het leven rent me voorbij.
Het wacht niet.
De stoplichten z'n kapot.
Ingezonden door
Geplaatst op
25-04-2010
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
StopReacties op ‘Stoplicht.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!