vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
verdriet
de tranen rollen op me wangen
ik kan ze niet meer bedwingen
ik kan er nu echt even niet meer tegen
probereren me verleden weg te streven
sommige mensen kwetsen je heel erg
soms wil je er even tussen uit
even geen gezeur aan je hoofd
totdat je weer is jezelf gelooft
en jezelf belooft,
dat je niet zo snel opgeeft
Reacties op ‘verdriet’
-
wheeeeii zo mooii!!!
parelllllllllllllllllllllll - 05-06-2010 om 17:29