Ik draai en duw
Ik draai en duw,
in een te kleine ruimte
Probeer te ontsnappen,
zoek een weg naar buiten.
Ik ben ingesloten,
ik draai me om.
Sta naast wie ik wil zijn,
maar weet niet hoe ik er kom.
Ik kan niet uitleggen,
waarom het niet genoeg is.
Ik heb het allemaal al bedacht.
Striemen van het draaien,
kneuzingen van het duwen.
Geen hand die dat verzacht.
Ik verstop me niet,
ik ben alleen bang.
Ik wil ergens heen,
maar weet niet of ik het kan.
Probeer te zwemmen,
maar wil niet verzuipen.
probeer te rennen,
maar het blijft bij kruipen.
Ik kan niet uitleggen,
waarom het niet genoeg is.
Ik heb het allemaal al gevoeld.
Maar ik blijf draaien,
duwen om vrij te komen.
Heb het nooit zo bedoelt.
Ik wil nabij komen,
aanraken wat ik zie.
Maar ik zit nu eenmaal vast,
dichterbij kom ik niet.
Ik zie mezelf op de weg die ik wil gaan, maar voorlopig blijf ik alleen maar staan.
Ingezonden door
Geplaatst op
24-04-2010
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Gevangen Onzekerheid VastReacties op ‘Ik draai en duw’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!